maandag 10 december 2012

Tekst van de 4e nieuwsbrief.

Ik heb nu een paar interactieve lezingen over mijn boek gegeven. Wat is het fijn om mensen te vertellen dat datgene waar ze ten diepste naar verlangen, te weten het Zijn (wie je echt bent), in henzelf aanwezig is en dat het realiseren ervan oneindig eenvoudig is. Ik merk wel dat mijn verhaal zo acceptabel is omdat ik het Zijn zelf gerealiseerd heb en daardoor in staat ben iedere vraag erover vanuit mijn ervaring te kunnen beantwoorden. Dat roept ook nog al eens verwarring op. Bijvoorbeeld als ik zeg dat je vanuit het Zijn waarheid spreekt zonder dat dat dé waarheid kan zijn. Dé waarheid spreken is kennelijk één van de dominantste dogma’s. Intussen gebeurt er weer veel in de samenleving. Dat zijn soms schokkende gebeurtenissen zoals het doodschoppen van een grensrechter. Wat me telkens opvalt is dat men gaat beseffen dat dit geweld met de hele samenleving te maken heeft en dus geen incidenten zijn die toe te schrijven zijn aan het soort sport, de afkomst van de daders, enz. Maar wat die samenleving dan mankeert en wat er aan te doen is, ontbreekt nog steeds. Men weet wel dat harder straffen niet helpt, maar wat dan wel helpt wordt niet beantwoord, zelfs niet door hoogleraren die het zouden moeten weten. Steeds meer wordt gezegd dat de opvoeding beter moet. Men heeft het dan over normen, waarden, grenzen, en dergelijke. Maar het maakbaarheididee is ten einde, dus dat is precies waar men in deze tijd vanaf wil, wat niet meer werkt. Het wordt dus hoog tijd dat men gaat beseffen dat de samenleving de kwantumsprong van ego naar Zijn aan het maken is en dat die, zoals de verharding van de samenleving laat zien (zie), begint met het vrij spel van het in de materie gevangen en daardoor dualistische ego. En dat men tevens gaat beseffen dat zijnsontwikkeling dé methode is om die sprong te voltooien. Ik probeer de media zover te krijgen dat ze over deze kwantumsprong gaan berichten, maar tot nu toe tevergeefs. Het ego is kennelijk nog te sterk. De crisis zal dus nog groter moeten worden. Bedenk daarbij dat je individuele werkelijkheid lichter wordt naarmate je zijnsontwikkeling vordert en je dus minder en uiteindelijk geen last meer hebt van die crises. Het leven is namelijk op niets anders uit dan het realiseren van het Zijn (het één zijn met het leven) en gebruikt daar confrontatie c.q. crisis voor. Als het Zijn is gerealiseerd, is die crisis dus niet meer nodig. Heerlijk om te ervaren. Prettige feestdagen en Licht toegewenst.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten